Het meest opvallende aspect van The Raven That Refused To Sing is de terugkeer van de gitaar. Niet dat toetsenist Adam Holzman ineens niets meer om handen zou hebben, maar Wilson heeft hier de ideale balans gevonden. Zoals gitarist Guthrie Govan en hij hier soleren, hebben we de afgelopen twee jaar niet meer gehoord. Omdat drie van de zes songs door de tienminutengrens gaan, geeft Wilson zijn band sowieso gelegenheid te schitteren. Qua thema koos hij voor griezelverhalen, en dan met name die van Edgar Allan Poe – deed Alan Parsons iets dergelijks al niet 37 (!) jaar geleden? Doet niets af aan de kwaliteit van TRTRTS. Ook voor Wilson geldt: driemaal is scheepsrecht. FRANS STEENSMA