In het voorwoord van de vorige OOR las je het al: EP’s zijn hip. En dan vooral onder Nederlandse artiesten. Ook Anouk heeft er inmiddels eentje. Trails Of Fails is met zeven tracks van in totaal zo’n 22 minuten een van haar kortste platen. En hoe sceptisch wij van OOR ook zijn over de extended play, eigenlijk werkt deze vorm bij Anouk best goed.

Er was de afgelopen jaren namelijk geen gebrek aan nieuwe muziek van de Haagse zangeres. En op al die releases maakte ze de wat saaie transformatie door van stoere rockchick naar meer traditionele en daarmee ook meer doorsnee popvocalist. Ook Trails Of Fails is een rustige zangplaat. In de zeven kalige, glad geproduceerde liedjes zingt Anouk over liefdesperikelen zoals honderdduizend andere zangeressen vóór haar dat ook al eens deden. Ze doet dit tegenwoordig overigens weer in het Engels. Dat vind ik best jammer, want Anouks zelfgeschreven Nederpop op Wen D’r Maar Aan (2018) voelde véél persoonlijker aan dan al het eerdere Engelstalige werk. Trails Of Fails is een voortkabbelend popplaatje vol standaard songstructuren en weinig boeiend schrijfwerk, maar Anouk zingt haar clichés in ieder geval weer erg mooi. We motten het d’r mee doen.