S10 staat niet op het podium, de show moet nog beginnen, maar toch is ze aanwezig in de tent. Een groep vrienden, linksvoor, zet het refrein van De Diepte in. ‘Even opwarmen’, lachen ze verontschuldigend. Verderop neemt een groep het over. ‘Oeeh-hooee, aaah-haaah.’ Als een soort lokroep klinkt het. En daar is, even later, S10 zelf. Met haar witte haren en witte kleren lijkt ze haast een elf uit Lord Of The Rings, zeker in de witte spotlights. Maar meer dan dat is Stien den Hollander uit Hoorn, 21 jaar, een BN’er. Dat komt door haar val-elkaar-in-de-armen songfestivalinzending. Nodig heeft ze die niet. Ook zonder brengt S10 op Down The Rabbit Hole een nieuw elan.
Fotografie Anne-Marie van Rijn
En dat is niet vanzelfsprekend. Als jong meisje worstelde Stien met isolatie, opsluiting, somberte en suïcide. Als ze erover praat, praat ze open. Toen de jaren ’10 overgingen in de jaren ’20 vond S10 zichzelf opnieuw uit. Stien wilde helpen, en dat deed ze met muziek, bijvoorbeeld voor jongeren met mentale problemen, in februari 2020. Dat getuigde van een vooruitziende blik. In de volgende weken, maanden en jaren kreeg haar boodschap steeds meer bereik. Terwijl veel artiesten met zichzelf bezig waren, bood Stien troost. Met meer dan een miljoen maandelijkse streams werd ze een Nederlandse popster. Eentje waarmee de luisteraar zich kan identificeren.
S10 schrijft namelijk kleine liedjes over grote thema’s. Over grenzen, groeien, zoeken, vieren en verdwalen. Met heldere zinnen geeft ze invulling aan die termen. Of Down The Rabbit Hole haar even na wil zingen? ‘Alleen Maria is heilig.’ Een religieuze referentie, natuurlijk, maar Stien predikt niet. ‘Geniet lekker, hoe gek je wilt’, geeft ze het publiek mee. ‘Dans. Zo gek je wilt.’ Juist met haar bescheiden en ongedwongen toon krijgt ze de hele tent mee tijdens een sitdown. En iedereen springt mee op een four-to-the-floor beat, een fragment dat een beetje techno en een beetje gabber is.
Maar S10 is meer dan dat. Er is trap, rap en elektropop. Muziek die gemaakt is met een computer, vaak in een thuisstudio. Het kan een uitdaging zijn om de muziek van je elektronische tools naar een podiumshow te vertalen. Op Down The Rabbit worstelen genoeg acts daar mee, maar niet S10, die hulp krijgt van twee andere muzikanten. Deze show zit professioneel in elkaar, gecontroleerd en toch dynamisch. De liedjes zijn allemaal kort. Het gaat zo snel als een TikTok-feed. En Stien beweegt vrijelijk over het podium, armen sierlijk golvend, handen ver uit elkaar.
Wanneer haar liedjes minimalistisch zijn, een beetje kaal zelfs, is het duidelijk hoeveel Stien in huis heeft. ‘Ik wil weer terug naar vroeger, toen we alles vroegen, naar de handen van mijn moeder’, verhaalt ze op ijzige toon in hoogtepunt Handen Van Mijn Moeder. Ze belooft dat er een nieuw album aankomt, nog voor de grote show in de AFAS Live van november. ‘Met de zon op mijn gezicht, zoek ik ook maar evenwicht’, zingt ze in een nieuw nummer. Er volgen er nog een paar. Ze zingt ze met gesloten ogen. Sommige artiesten op Down The Rabbit Hole voeren een act op. Stien is haar liedjes. Leeft haar liedjes.
Gezien: vrijdag 1 juli 2022 (18.30 uur, Teddy Widder). Lees hier al onze recensies van Down The Rabbit Hole.
De zomereditie van OOR is uit!
Bestel ‘m hier.
